Łokieć tenisisty jest schorzeniem, które na pierwszy rzut oka wydaje się dość oczywiste, zwłaszcza jeśli chodzi o podłoże problemu. Tymczasem medyczne fakty prezentują się nieco inaczej. Czym właściwie jest łokieć tenisisty, z czego wynika, jak się objawia i w jaki sposób leczy się tę przypadłość?
Czym jest łokieć tenisisty?
Mianem łokcia tenisisty określa się zespół zmian przeciążeniowych obejmujących ścięgna mięśni prostowników w nadgarstku. Tego typu schorzenie jest kojarzone ze sportowcami i słusznie – a najwięcej przypadków łokcia tenisisty można znaleźć wśród wielbicieli takich sportów jak squash, badminton czy tenis. Nie oznacza to jednak, że łokieć tenisisty nie dotyka żadnych innych osób. Bywa on również problemem aktywnych fizycznie osób w nieco starszym wieku (około 40-50 lat), wykonujących takie zawody jak krawiec czy stolarz.
Najwięcej tego rodzaju kontuzji występuje u początkujących fanów wspomnianych wyżej sportów. Nieodpowiednio dobrana rakieta, niedopracowana technika odbijania, a także przeciążenia wynikające z niedostosowania mięśni do tego typu wysiłku – sprawiają, że dochodzi do nadmiernego obciążenia przyczepów mięśniowych, w szczególności prostownika promieniowego zlokalizowanego w nadgarstku krótkim.
Wspomniany mięsień łączy staw nadgarstkowy oraz łokciowy, a co za tym idzie – wpływa na pracę obydwu. Ponadto, dolegliwości bólowe w obrębie stawu łokciowego mogą wynikać z ucisku oraz przeciążenia nerwów.
Objawy i przyczyny występowania łokcia tenisisty
Można wskazać na dwa podrodzaje łokcia tenisisty, które różnią się między sobą objawami. Są to:
1. Łokieć tenisisty związany z przerwaniem ciągłości ścięgien spowodowanym powolną degradacją połączenia, w wyniku występujących mikrourazów. Objawia się zazwyczaj silnym bólem w obrębie bocznej części stawu łokciowego. Ten rodzaj łokcia tenisisty jest zazwyczaj związany z jednorazowo wykonaną czynnością – m.in. próbą przeniesienia ciężkiego przedmiotu bez odpowiedniego przygotowania fizycznego i nieprawidłową techniką;
2. Drugi rozpoznawany w diagnostyce typ łokcia tenisisty jest związany ze stałym i powtarzalnym wykonywaniem określonych czynności, które prowadzą ostatecznie do degradacji ścięgien. W tym przypadku objawy bólowe nie pojawiają się od razu – występują raczej po upływie około 2-3 dni od zakończenia wykonywania czynności – treningu, porządków czy przeprowadzki. Przykładem sytuacji, kiedy można wskazać na dolegliwości tego typu jest chociażby wykonanie cięższej pracy fizycznej (malowania, porządkowania itp.) w przypadku osób o niskim stopniu aktywności fizycznej.
Jak widać, w większości przypadków wystąpienie łokcia tenisisty ma bezpośredni związek ze znacznym przeciążeniem lub nieprawidłową techniką wykonywania rozmaitych czynności – również sportowych. Chcąc uniknąć tego rodzaju dolegliwości, należy zadbać o odpowiednie trzymanie rakiety, jej dobrą masę i inne kwestie – od samego początku. W ten sposób można zaoszczędzić sobie bólu i sporej dawki kłopotów zdrowotnych.
Metody leczenia
Leczenie łokcia tenisisty opiera się przede wszystkim na odpowiednio prowadzonej rehabilitacji ortopedycznej. W trakcie leczenia fizjoterapeuta dąży do wykrycia przyczyny wystąpienia tego schorzenia, a także leczy objawy. Ogólnym celem terapii łokcia tenisisty jest przywrócenie pełnej sprawności fizycznej.
Leczenie rozpoczyna się od terapii manualnej, która przyjmuje różną formę, w zależności od stopnia nasilenia objawów, a także przyczyn występowania łokcia tenisisty. Wśród podstawowych działań podejmowanych przez fachowców można wskazać masaże poprzeczne, mobilizację kręgosłupa szyjnego oraz nadgarstka, a także terapię punktów spustowych znajdujących się w łopatce oraz przedramieniu.
W uzasadnionych przypadkach fizjoterapeuci mogą odwoływać się również do takich technik jak igłoterapia (suche igłowanie) czy kinesiotaping. Nie bez znaczenia pozostają również treningi przy zastosowaniu niewielkiego obciążenia, przeprowadzane w miarę możliwości pacjenta.
Aby odzyskać pełną sprawność, warto zdecydować się również na fizykoterapię. Dzięki niej proces gojenia się mikrouszkodzeń powstałych w wyniku urazu jest zdecydowanie krótszy, a co za tym idzie – mniej dolegliwy dla pacjenta. Wśród popularnych technik fizykoterapeutycznych można wskazać elektrostymulację mięśni, a także terapię ultradźwiękami.
Uwaga: po zakończeniu leczenia należy odpowiednio zabezpieczyć się przed ponownymi urazami. Można to zrobić poprzez nabycie opasek, które zapewnią dodatkową amortyzację i tym samym zapobiegną nawrotom łokcia tenisisty. To rozwiązanie godne polecenia również dla osób, u których objawy łokcia tenisisty jeszcze nie wystąpiły, jednak z uwagi na prowadzony tryb życia i podejmowane aktywności – mogą zaistnieć w przyszłości.
